BOEM...

Normaal gesproken, blijf ik bij

een ernstige situatie rustig.

Maar als je dochter voorover valt van de bankleuning
met haar hoofd op de plavuizen?

.....dan gaat er heel wat door je heen.

Gelukkig huilde ze, maar zakte daarna weg

en moest overgeven.

We kregen hulp van Nederlandse vrienden

die daar in de buurt wonen.

Terwijl de ambulance onderweg was,
hield ik Roxy wakker.

Ze begon weer te praten en te reageren.

Roxy en ik kregen een kamer op de
7de verdieping van het ziekenhuis.

Via een deur op de kamer konden we naar buiten de galerij op, waar we een mooi uitzicht hadden over Hongarije.

De dokter vertelde ons, dat we in ieder geval
2 dagen in het ziekenhuis moesten blijven.

Hongaars spreek ik niet, en de meeste Hongaren
spreken geen Engels of Duits.
De eerste dokter en 2 moeders spraken gelukkig wel Engels.

Voor de rest was het veel handenwerk en
had ik een toeristisch woordenboekje.

 Het ging gelukkig goed met Roxy!!!
We maakten nieuwe vrienden en de mensen waren aardig.

Eindelijk terug in onze villa Kakelbont,
had ik nog 2 dagen om de standbeelden te schilderen.

We hadden heerlijk weer en het nieuwe rad

in de speeltuin was een groot succes

voor de kleine en grote kinderen!

Volgende week gaan de mannen verder

met het bouwen van het zwembad.

FIJNE MOEDERDAG!